geçenlerde bir gün yolda yürüyorum, okuldan çıkmışım yorgun argın. evime doğru gidiyorum. kaldırımdan yürürken bir araba geri geri gelip çarptı bana. bu bu insanı öküz yapar mı? hayır, sadece dikkatsiz bir gerizekalı yapar. sonra beyefendi dikkat edin dedim. nooldu dedi. çarptınız bana dedim. önüne bak o zaman dedi. o anda bende sakinlik sukunet algısı kayboldu. kaldırım burası sen önüne bakacaksın dedim. gelip o kaldırımı yediririm sana dedi. terbiyesizleşme, karakol şurası, gel gidelim madem sıkıntın var dedim. inersem bu arabadan diye atarlanmaya başladı, yok kadınsın, yok ne biçim kadınsın, çan çan çan konuşuyon dedi. sussam çok hoşuna giderdi di mi öküz oğlu öküz dedim. arabadan indi, üstüme yürümeye başladı. etraftan tuttular adamı da yoluma gittim. hala arkamdan böğürüyodu, ama böğürdüğü için ses pek anlamlı gelmiyordu. rööaaağğğğğhhhh gibi bişiyler duydum en son.
be orospu çocuğu, kusura bakmayın diyeceğine önüne bak diyorsun ya, senin beyin kıvrımlarını zikeyim ben. hayvanın oğlu! sen doğmayaymışın iyiymiş. baban peçete yerine anneni kullandığı için çok pişmandır eminim. şerefsiz, düşüncesiz hödük. o bana yedireceğin kaldırım taşlarını sök de üstüne otur odun oğlu odun. kadın sana cevap vermesin di mi, ez, kır, dök, ağzına sıç,yine de sussun amk! senin zihniyetini zikeyim ben. bunu alacaksın araya bi önden bi arkadan çarpıp duracaksın arabayla, arabaları da kadınlar kullanacak. bak bir daha yapıyor mu it oğlu it!!!
