insanların üzerinde biraz düşünmeye cesaret etseler ne kadar boş olduğunu kolayca anlayacakları safsatadır.
örneğin cenneti ele alalım. efendim bebekler ölünce cennete gidermiş. yani şimdi bu iddianın neresinden tutsak elde kalıyor.
1- daha karakteri oluşmamış bir kişi cennette nasıl var edilecek? nasıl bir kişilikle? kişilik, cüz'i iradeyle gerçekleştirilen eylemler, yaşanan deneyimler sonucu elde edilen değil, bağışlanan bir şeyse cennetin, cehennemin ne anlamı var? dünyada tek bir insani deneyim yaşamamış bir kişi, cennete de konulsa nasıl "insan" olabilir?
2- bebeği doğrudan cennete koymak, haksız bir kayırma olmaz mı? bazıları islam'ın ancak adını duymuş olan, yoksul mu yoksul ülkelerde yaşayan, hayatta başına gelmedik dert kalmayan zavallılar (bkz: peygamberlerini katleden hain halklar) sonsuza kadar cehennemi hak etsin ama doğmak dışında hiçbir şey yapmayan bebek sonsuza kadar cennette kalsın?
kimisi der ki "efendim, yetişkinliğe eriştikten sonra ölen ve cenneti hak eden kişilerin cennetteki mertebesi daha yüksek olacaktır". iyi ama o zaman bebeğe haksızlık yapılmış olmuyor mu? belki o da büyüse daha yüksek bir mertebeyi hak edecekti...
