yaz boyunca iki çocukla gezip ve aman düşecekler, aman bir şey olacak diye peşlerinde koşturmaktan ne gezdiğimden, ne yediğimden ne de içtiğimden bir şey anlamadığım için yalnız gezmenin büyük bir nimet olduğunu düşünüyorum. geçenlerde çarşıda tek başıma yürüyordum* 'özgürlüğün tadı'na vardım. mübarek sanki hapisten kaçmış andy dufrense idim. *
