çok sevdiğim eski bir komşum vefat etmiş. haftasonu haberini aldım çok üzüldüm be sözlük. öyle aniden ölmüş, kötü bir haber almış, acıya dayanamayıp beyin kanaması geçirmiş. çok severdim onu, hatta onu anlattığım bir hikaye yazmıştım. alevi bir teyzemdi, o benim hayat kaynağımdı... kadın hikayelerinin anlatıldığı bir kitap vermişti , kitabı da bende kaldı. allah rahmet eylesin, mekanı cennet olur umarım... sen bir başkaydın altun teyzeciğim... işte hikayemde onu şöyle anlatmıştım:
"Geniş uzun eteği, bütün hantal vücudunu belli eden dar merserize bluzu, kızıla kaçan kabarık kıvırcık saçları, ömrü boyunca diş fırçası yüzü görmemiş sarı dişleriyle gevrek gülüşünde bir güzellik vardı. Bu gülüş çiçek mikrobu gibi anında karşısındaki insana bulaşırdı. Sözcükleri ağzında geviş getiriyor gibi çıkarır, etrafa havai fişek pırıltıları gibi yayılırdı. Candan, neşeli, insan canlısı bir kadındı. Her görene bir selam verir, hal hatırını sormadan edemezdi. Apartmanın kapıcılığını yapar, evinde ücretle bebek veya çocuk bakardı. Hemen her gün apartmandaki işleri bitince torununu parka götürür, alışveriş için uğradığı pazardan saatlerce dönmek bilmez, her şeyi didik didik edip, pazarcılarla bazen kavga dövüş bazen de sohbet ederek haftalık pazar nevalesini paslanmış, telleri sökük, tekerleklerinden gıcırtılar gelen pazar arabasına doldurarak evin yolunu tutardı."
