doğum günüm.
evde oturdum şarap içiyorum.
yanlış anlama bugüne özel değil.
bunu düzenli yaparım.
bence sen de yapmalısın.
insan yaşadığını hissediyor.
ama ben bugün 22 hissetmiyorum.
yaşlanmış, yaş almış vs de hissetmiyorum.
çünkü her günümü bir gün daha geride bırakarak yaşadığımın bilincinde olarak yaşıyorum.
sadece yalnızım.
ve öfkeliyim.
öfkem bizi yalnızlığa iteleyen her şeye.
her insana, her yanılgıya, her yargıya.
telefonum gün boyu susmayacak biliyorum.
arkadaşlarım dört dönecek evet.
erkek arkadaşım olsaydı ve şuan tek değil iki kadehimiz olsaydı da dinmeyecekti bu sızı.
içsel yolculuğumuz da yalnızlığımız da bitmiyor.
yaşamak tamamiyle bu.
artarak azalıyoruz.
