bütün türkler'in bir yunus emreymişçesine* ilahi bir aşkla sevdiği tanrı. yine bütün türkler'in korkusundan tir tir titrediği tanrı.
ne helvaya, ne taşa, ne güneşe, ne aya, ne heykele, ne de ateşe tapmayan türklerin gökte bir yaratıcı olduğuna inandığı tanrı.
çağdaşları, sübyancılıkta, eşcinsellikte, hırsızlıkta ve türlü türlü oyunlarda profesyonel olmuşken, türkler bunların hiç birisini yapmamıştı. sebebi açık, göktengri kancıkları sevmez!
bakıldığı zaman toplumu düzene sokması müthiştir. dinlerin de amacı budur zaten.