insani canindan bezdiren durumdur. halden anlayan bütün arkadaşlarım başka şehirlerde. ben istiyorum ki canım sıkılıyor hadi dışarı çıkalım dediğimde bütün işini bırakıp nereye bile diye sormayan bir arkadaşım,dostum olsun yanımda. konuşmaya gerek bile kalmadan anlaşabildiginiz kişiler olur ya işte öyle bir dostum olsun istiyorum ya. su lanet şehirde bundan yalnızca bir tane var. o da ailesiyle yaşıyor. kafasına estiği gibi davranamiyor yani her zaman. diğerlerine gelince biri ders manyağı, bos oturduğum an niye ders calismiyorsun diye soran bir tip. ebeveyn gibi yani. iyi kız ama derdim olsa dinler, yardim eder. ama yetmiyor işte. kız aksam olunca dışarda olmaktan korkuyor ya. aksam dediğim de saat 7-8. diğeri desen sevgilisiyle takılır her gün. başka bir hayatı yok gibi. ya da sevgilisi yetiyor ona bilemiyorum pek anladığım bir durum değil. sınıftan çok samimi olduğum insanlar yok. yani boyle kardeşim deyip güvenebilecegim biri yok. öyle gördüğüm insanlarla da pek takılmak istemem. çocukça esprilerine gülmedigim icin adim suratsiza cikti. aslinda eglenceli bir insanimdir ama yalnizca bana samimi gelen insanlarin yaninda. zaten surda toplasan 3-5 arkadaşım var onlarında durumu boyle yani. sıkılmaktan ölen ilk insan ben olucam. bazen çıkıyorum tek basıma dolaşıyorum. yanımda en azından 'ay ben onu yemem yok ben oraya gitmem' diyen tipler olmuyor. daha iyi geliyor hatta bu durum bazen bana. bütün öğretim hayatım başka şehirlerde geçtiği için arkadaşlarımda hep farklı şehirlerde kaldı işte. arada fırsat bulursam yanlarına kaciyorumda kendime geliyorum. yoksa ben burada boğulurdum herhalde. lisede bir arkadaşım vardı mesela. hala arkadaşım gerçi. dostum, kardeşim her şeyim. kendisi de burda yazardir ayrıca. ikimizde hep bu durumdan şikayet etmisizdir üniversite hayatimiz boyunca. 'ya beni anlayan kimse yok, bir hata yapsam hemen yargiliyolar. yapmasam da yargiliyolar gerçi. giydiklerime bile laf ediyorlar' diye. allahtan son senemde defolup gidicem. aslında bu şehri çok sevdim ilerde burada yaşamayı düşünecek kadar. ancak bu çevreyle olmaz mümkün değil olmaz. bende hata ilk sene katılacaktım bütün saçma aktivitelere,öğrenci kulüplerine. geniş bir çevrem olacaktı. bir sürü insan tanıyacaktım. çok pişmanim sözlük.
