yarı çıplak, saçı başı dağılmış kadının yattığı somyanın yanında duvara dayanmış kalaşnikofu omzuna asarak, eşikten dışarı çıkmaya davranan slobodan, birden geri dönerek alelacele, "sizinkilerle hesabımı kapatmaya mı gideyim, yoksa kalıp devam mı edeyim" diye fikrini sorunca, dehşetle şehvetin kol kola girdiği bir eylül gecesinde, birkaç saat önce ölesiye nefret ettiği tecavüzcüsüne karşı travmatik biçimde sürüklendiği karmaşık duygulara teslim olmuş amina'nın ıslak, parlak dudaklarından ne isteyip istemediğinin tam da anlaşılmadığı şu üç kelime döküldü:
"yetmez ama evet."
------------------------------
sonra aşçı bahçıvana, bahçıvan uşağa, uşak bahçıvana mıydı? yoksa ülkücü türkçüye, ulusalcı kürtçüye, komünist anarşiste, tarikatçı cemaatçiye, sonra herkes herkese...
