şu an karnım gazdan ötürü şiş ve ve yine aynı gazdan ötürü birtakım hareketlenmeler mevcut ve ben ne yapıyorum dersiniz? elimi karnımın üstüne koyup sanki içimde bir bebek yahut bir canlı varmış gibi (evet herhangi bir canlı; ne olursa olsun severim la kanımdan canımdan sonuçta) anaç anaç davranıyorum, mutlu oluyorum, "oyyy yavruum" diyerekten seviyorum o hareketli şeyi.
niye böyle oluyo ki, neden, bilmiyorum.
bir de "neden" demişken bugün bir minibüs camının arkasında "neden?" yazıyordu şimdiye kadar gördüğüm en felsefik arka cam yazısıydı doğrusu.
