vladimir , her zaman gittiği meyhanenin önünde durdu. ayaklarına geri gitmesini emrediyordu ancak soğuk rusya gecesinden olsa gerek diye düşündü , ayakları itaatsizlik ediyordu. halbuki gruşenka ' ya söz vermişti mektubunda. mektup belki de eline geçmemiştir diye düşündü , eline geçmediyse ve okumadıysa henüz söz vermiş sayılmam . gülümsedi , artık gruşenka ' dan mektubuna cevap gelene kadar içebilirdi. bu gece kendime ve vicdanımı rahatlatma metotlarıma içeceğim dedi kendi kendine . aynı cümleyi arkadaşı ilyiç ' e tekrarladı ilk yudumunda votkanın.
