tunus'lu bir arkadasim var. ayni bölümde degilsek de yakin branslardayiz. ama ayni yurt binasini paylasiyoruz.
birgün dedi ki, o almanca'yi sonradan ögrenenlerin kendi dillerinin mantigi ile kurdugu cümlelerle...
-mein freund, bist du türke oder kurde? (hocam, sen kürt müsün, yoksa türk mü- biraz cekinerek, ülkedeki sikintilardan az cok haberi oldugu icin) dedi
-ich bin ein türke (ben türküm) dedim...
-oh das ist dann gut so (haa iyi o zaman) dedi biraz rahatlamis bir ifadeyle...
-warum (neden) dedim...
-die kurden weinen immer. sie beschweren sich immer. sie sagen immer, sie haben nichts, sie sind arm, sie brauchen hilfe usw... (kürtler her zaman agliyor, sürekli sikayet ve mizmizlanma halindeler, hic paralarinin olmadigindan, sürekli yardima ihtiyaci olduklarin bahsediliyor vs.) dedi...
bu konusma biraz daha sürdü ama burasi önemli kismi. yine benzeri bir örnek...bir kürt arkadasim var. okulda. sürekli hocalardan sikayet eder. alman hocalarin kara kafali oldugumuz icin bizleri disaldigindan, bizlere alman ögrencilere oldugu kadar yardimci olmadiklarindan bahseder durur. onun bu mazlum oldugu iddia ettigi insanlarin arasinda bende varim ama, simdiye kadar o kürt arkadasimin bahsettigi hocalarimin hicbir tanesinden herhangi bir dislanmislik, kücümseme, ötekilestirme hissi almadim. aksine ben türkiye'den geldigim ve dilini sonradan ögrendigim bu ülkenin egitiminde bir hayli zorlandigim icin bana ekstra kolayliklar sagladiklarina da sahit oldum. birden bire yukardaki tunuslu arkadasimin sikayetleri geldi aklima, kürtler hakkindaki.
sonra yine okuldaki kürt arkadasim... bu bir baskasi... türkiye'den uzakta olmanin rahatligiyla hakkinda büyük bir cesaretle attip tuttugu türk devletinin kendi köylerine hic yatirim yapmadigini, köylerinin ilk olarak elektirigi özal zamaninda, taa seksenlerin sonunda aldigini vs söylüyor. ve bu gecikmis yatirimlarin sebebi olarak kürt olmalarini ileri sürüyor.
düsünüyorum... ben kürt degilim. annemin köyü gelyior aklima.... hala evlerde su olmadigini, cesmeden su cekildigini hatirliyorum. köyün yollarinin olmadigini hatirliyorum. dogru düzgün okulunun olmadigini hatirliyorum. elektirin ilk olarak seksenlerin sonu da degil, doksanlarin ilk yarisinda geldigini hatirliyorum... ama ilginctir ki bu bir türk köyü...
sonra yine yukardaki tunuslu arkadasimin dediklerini hatirliyorum...
ben bunlari düsünürken, elime birden yemekhanede okuldaki pkk taraftari kürt ögrencilerin bastirtigi bir bildiri geciyor. masalarin üzerine birakmislar. almanca. alip elime okumaya basliyorum... türkiye'nin kuzey irak'a girerek kürt sorununu bariscil yollardan cözme olanaklarini ortadan kaldirdigini söylüyorlar. kürt tarafinin yani pkk'nin uzun zamandir ateskes karari vermis oldugunu ve bu kararinin arkadasinda sürekli durdugunu ama bu adimin karsiliksiz kaldigini, türk tarafinin pkk'nin gösterdigi bu yüce gönüllüge karsilik vermediginden bahsediyorlar. simdi türkiye'nin kuzey irak'a girerek birsürü masum kürt halkinin öldüreceginden bahsediyorlar. kürtlerin ne kadar zor durumda oldugundan, savasa karsi olmalarina ragmen türklerin illaki onlarla savasip onlari yok etmek istediklerinden vs bahsediyorlar. o sirada düsünüyorum, son bir ay icerisinde 50'yi yakin asker öldürülmüs. ateskes yapmis olan bu barisci ve savas karsiti mazlum kürtler tarafindan. sonra yine yukardaki tunuslu arkadasimin söyledikleri geliyor aklima.
