geçen yine karşıyaka mezarlığında 3 arkadaş içiyoruz. ama nasıl kafamız iyi. tekila shotlar, votka, bira bir karıştırmışız ki of. ölen bir ortak arkadaşımız var, onun mezarına oturduk içmeye devam. neyse, arkadaşın biri arkadaşın mezarına gel lan fatih, kalk da beraber içelim lan diyerek birayı mezara boşalttı. yerden bir uğultu gelmeye başladı. ne oluyor lan dedik, üçümüz de birbirimize bakıyoruz şaşkınlıkla... o anda yağmur yağmaya başladı. arabaya geçelim dedik. bir de gittik ne görelim, araba yerinde yok. ölen arkadaş sen git arabayı al, korkutcam diye yerini değiştir. yaşarken de böyleydi bu. soğuk soğuj şakalar yapardı rahmetli. neyse arabaya bindik, fatih mezarına geri döndü. arabanın bagajından tıkırtılar geliyor... yine mi gerilim amk dedik. lan bagajı açıp bir baktım, kefene sarılmış 3 yavru cin. ama bir görücen lan bi tatlılar. neyse hadi eve gidelim dedim, cinin birini arkadaş eve götürdü. diğerini mezarlığa gömdük. en yaramazını da bu yazıyı okuyanın ranzasının altına gönderdik.
