playlist bakimindan $ikayeti olanlarin sinirdi$i edilmesi gereken konser. ne calmadilar ki? klasik shroud of false+fragile dreams ba$langici, hemen arkasindan gelen lost control, empty.. ses duzeninin kotu olmasi lost controldaki kemani yedi biraz ama olsun.. inner silence vardi, judgement vardi, judgement'in solosunu yine calmamalari da bir uzuntu kaynagiydi benim icin.. hic beklemedigim anda gelen temporary peace sanirim konserde beni bitiren andi.. (bkz: temporarypeace)
deep vardi, forgotten hopes vardi, konser boyunca yaptigimiz tezahuratlar sonucu sonunda calinan regret vardi.. clean vokalle de olsa gelen sleepless ve a dying wish vardi ki a dying wishin son kismina siki$tirilan the wall giri$i de ayri bir renk katmi$ $arkiya dun bunu gorduk.. herkesin beraberce aglayarak soyledigi one last goodbye ve angelica da zaten olmasi gerekenlerdi..
araplar icin dannynin ozel olarak anons ettigi sentient da bizim icin $ansli bir andi, bildigim kadariyla daha once canli calinmami$ti konserlerde..
ozetle mukemmel bir konserdi benim icin.
unuttugum sanilmasin, seems like you're trying to bring me down back down to earth.. o solo bu konsere nokta olmaliydi aslinda, virgul degil.
