bir akrabamın yeni doğan bebeğini ilk kez kucağına alıp emzirirken gördüğüm gözyaşlarıdır.
dile kolay tam 20 yıl bir bebek sahibi olmak için yanıp tutuşan, tedavilere ilaçlara bir servet harcayan bir kadının gözyaşlarıdır.
her bebek gördüğünde, her çocuk sevdiğinde içine akıttığı gözyaşlarıdır.
bebek sahibi olabilmek için her geçirdiği ameliyattan sonraki dayanılmaz ağrılarda içine akıttığı gözyaşlarıdır.
çevresindeki acımasız hemcinslerinin küçümseyerek bakışlarının, "meyvesiz ağaç" yakıştırmalarının üzüntüsünden içine akıttığı gözyaşlarıdır.
doktorların hayati tehlike çok büyük demesine rağmen bebeği aldırmayıp, kendisi için değil bebeği için korktuğundan içine akıttığı gözyaşlarıdır.
ve en sonunda;
herşeye rağmen kucağına aldığı "yaren" bebeği ilk kez emzirirken duyduğu gururun, mutluluğun,sevincin bu kez gözkapaklarından süzülen
yaşlarıdır bu gözyaşları.
hem gözyaşları hem dudaklarından dökülen şu sözler:
- her şey senin içindi bebeğim annen seni çok seviyor.
