ben yalnızlıktan ölüp gideceğim bir gün sözlük. evet buradaki yalnızlık aklınıza ilk gelen manada. üniversite 4.sinifa gelmişim hala hayatımda biri yok. ayrılır dediklerim tur bindirdi bilmem kaçıncı yılını kutluyor. beş para etmez dediklerim instagramda, facebookta sevgilisiyle mutlu mutlu fotograflar paylaşıyor. ben ne yapıyorum. hepsine bakıp 'vay be, oha, yok daha neler' diye yorumlar yapıp hayatımı daha çekilmez hale getiriyorum. doğru insan doğru zaman saçmalığına da zerre inanmıyorum. milletin karşısına çıkan insanlar doğru bir benimki yanlış yemin ederim bak. bi bana denk gelmedi söyle aşkından ölen, peşimde sürünen, sürprizler yapan, hediyeler alan. bunlari yaptirabilen kizlara her zaman saygi duymusumdur zaten
tamam bunlarda olmasın ben salagim zaten iki güzel lafina tav olurum hic sorun değil. ama insan artik hayatında bir ciddiyet istiyor, biriyle bir şeyler paylaşmak istiyor. bende aşık olup dünyayı toz pembe görmek istiyorum sözlük. dünya yansa umrumda olmasin istiyorum be çok mu. valla biktim saçma salak insanlarla uğraşmaktan, gelsin biri masaya yumruğunu vursun 'sen benimsin lan bundan sonra' desin valla gikimi cikarmicam ya. bu neymiş arkadaş ya.
edit: simdi bir daha düşündüm de sözlük ben hicbir zaman diğerlerinin paylaştığı fotoğraflara sahip olamayacagim, evlensem kesin aldatilirim bi kere ben valla bak. mutlu olamam yani eminim. olsam suphelenirim bi bokluk var bunda diye yine ayrilirim. ah ahh
