"allahım, benim ruhumu o kadar büyüt ki cehenneme benden başka kimse giremesin" diyen ebu bekir gibi bir insanı yetiştirmiş islam terbiyesinin yıllar sonra geldiği noktayı açıklayan söz öbeği.
biraz kafa yorarak sorunun islami düşüncede mi, yoksa yanlış yorumlanmada mı olduğunu anlayabilirsiniz. herkesin cennete girebilmesi için çırpınan rahmet peygamberinin, birbirlerini mürted, müşrik, kafir ilan etmede yarışa giren ümmeti haline nasıl geldik çok enteresan.
