aylardır rüyalarımda gördüğüm kızım. tanımıyorum onu. bir gün olur mu bilmiyorum. ama hep aynı kızı görüyorum. yemyeşil bir bahçede evimin penceresinden izliyorum onu. bahçede bir salıncakta mavi elbisesi, poposundan sarkan beziyle uyuyakalmış. ağzının kenarından salyası akıyor ve gülümsüyor. bu berbat senede kaç sabah huzurla, umutla, heyecanla uyanmam sebebim oluyor.