Açıkçası bokuma benzeyen bu hayatımda, küçükken ağzıma sürmem dediğim şeyleri, "içince insan gülüyor, mutlu oluyor" laflarını duyduktan sonra denemişliğim vardır... Bahsettiğim şey bonzai değildir tabii ki (ki neyden bahsettiğimi bilenler bilir) ama insanın bu dünyadan kopma ihtiyacını intihar etmeden bastırabilmesi için bazı "şey"lere ihtiyaç duyması doğaldır. ha bunu bastırabilirsin (ki en iyisi budur) ama bu iradenin kuvveti, her zaman içini acıtan, çoğu zaman farkında olmadığın o sikik geçmişin, belki sevdiğin biri yüzünden çoğu zaman kırılgandır...
Velhasıl, benim birine acımam veya acımamam hiç bir şeyi değiştiremeyecek, ama insanlar birbirlerine karşı daha anlayışlı, saygılı olsa, belki onca gencin bu tip ne idüğü belirsiz maddelere ihtiyacı kalmazdı. anlayış gösterme kısmına gelirsek, bu tipte belirli bi' kesimi ezen başlıkların açılmaması, entry'lerin girilmemesi kötü bir başlangıç olmaz. Çözüm aslında çoğu zaman kin tutan tarafın ellerinde, ama insanlar bunun farkında değil... (bkz: empati)
(Amacım başlığı açan arkadaşı eleştirmek değil, hatta kendisinin başlığı, gençleri bu maddeden uzak tutmak için açtığı kanısındayım, bu yazı bir çeşit kamu spotudur...)
