"Ben oradaydım yüzyıllardır, oturmuş Ararat'ın tepesinde kimsesizlik uçurtmasını uçuruyordum, ayaklarımı yalıyordu Dicle'nin suları. Bir gün yanıma geldi tanrı, ezelden beri yoktu ortalıkta. Canının sıkıldığını söyledi bana. Vandal yaralarının azdığını, eli, ayağı, beyinciği olan canlılar yaratıp onları olur olmaz sebeplerle ocağında kızartacağını söyledi. Boşuna uğraşma dedim, otur yanıma şöyle, Munzur'un bir köşesine,,Onlar seni beyinlerinde öldürebildikten sonra ne anlamı var ki onları yaratmakla uğraşmanın?? beni dinlemedi, yaptı yapacağını,,olan buydu.. "
