Bir nevi don kişotluk sendromudur.
Hemen hemen her ideoloji insanında bulunur.
Yani herkes bana karşı fikriyle kendini zıtlaştırdıkça davasına daha bir hizmet etmiş olma yanılgısı.
Böyleleri kafasına kuş sıçsa başkasından bilir ve bununla kendini gazlar.
En bariz örnekleri lgbt eylemlerinde görülür.
Homofobikliği yıkmaya çalışırken yapılan aşırılık homofobik olmayanları da homofobikleştirebilir.
Sürekli aynı şeyi söyler ve ajitasyon yaparsan ters teper.
Sen kürtlük ile kürtçe ile sorunu olmayan bir adama gidip inatla kürtler şöyle böyle, bu kadar acı çekiyoruz diye sürekli çene yaparsan bir yerde patlak verir ve adam sana düşman kesiliverir.
Ülkü ocaklarında davaya sadakat vs diye her gelenin tarzına karışırsan en sonunda sikerim yapacağınız işi diye sizden kaçan tonla insan bulursun ve o insanların çoğu senin zıt kutuplarında değer kazanır.
Her sıkıntıyı akpye bağlar isen bundan bıktırdıkların akpyi yavaş yavaş haklı bulmaya başlar.
Her eski yanlışın temeline chp'yi koyarsan senin sıkboğaz ettiklerin iyi yapmış chp der.
Durum budur . Günümüzdeki taraflaşmaların ve zıtlaşmaların çoğu bundan kaynaklanır.
Sonucunda zıt kutba itelediğimiz benliğimiz "kutsal iş yapıyorum " yanılgısına düşer.
