rüya gibiydi beni sevme ihtimalinin zamanları. kabus gibiydi benden uzaklaşmaya başlayacağını hissettiğimin zamanları.
ortasındayım bu yolun. her zamanı yaşıyorum, her gün. sevildikçe ve sevilmedikçe anlıyorum sonumu. günden güne boyut değiştiriyorum beğenmediğim gerçeklerin içinde.
gidecek yerim yok, kalacak yerim hiç yok. zamanımı geçirip, dinlenebileceğim zamanım da yok.
istediğim, en güzel yaşamdaymış korktuğum.
mükemmel bir şarkıydı, duman gibiydi; ama aşk şarkısı değildi bu. aşk şarkıda değilmiş, aşk sevişmek değilmiş, aşk hep gülmek değilmiş, aşk özlemek değilmiş, aşk var olmak değilmiş ve aşk bana göre değilmiş.
yolum yine kendi doğrultumda devam edecek, hep vazgeçtiğimi varsaydığın, sevdiğim yolda. çiçekli değil, gölgelik hiç değil; ama sakin ve huzurlu güneşlerle aydınlanan bir yol.
o yolda karşıma çıkacak azizeyi bekleyeceğim. söyleyemedikleri söylediklerinden çok anlatacak ağız bulan; beni aşk için, heyecan için değil; yaşamı sevdiği için görebilecek azizeyi.
sen veya bir başkası, yoluma girecek ve o yol en güzel sahillerde, ince kumsallarda kaybolup gidecek.
