sahi, biz neden sokak çocuğu olamadık mephisto? neden kıskandı istanbul bizden gamlı bir arka sokağını.. orda olsaydık bu kadar kirlenmiş mi bulurduk şimdi kendimizi? ben hep fildişi kulemdeydim, hiç girmeyeceğim savaş alanlarında yara almamak için çıldırasıya hazırlıyordum kendimi. savaşların savaşmayı göze alabilecek kadar delikanlı yürekler için yaratıldığını gördüğümde çok geç olmuştu artık. kulemden izliyordum insancıkları, yapabilecekleri çılgınlıklara şaşırarak.. ama senin kılıçların hep savaş meydanlarından toplanıyordu, kimi zaman yatağın oluyordu tahta tabutlar ya da musalla taşları.. o banklara adını yüreğim kazıdı.. biz hep kurbağaları sevmiştik değil mi oysa, öpülünce azrail olanları. bir oyun görmüştük sarhoş eve dönerken kalabalık meydanda, uğultular arasında herkesin hayranlık ...
