Bir gün belki bir Apaçinin kızlara artistlik yapmak için yanında gezdirdiği it bana yamanmaya çalışır, veya Apaçi yakınıma köpeği oraya çekecek bir şey atıp köpeği üzerime salıp küçük düşürmeye çalışır diyerekten yanımda silah taşımama sebep olan fantezi.
Düşünsenize lan, Apaçiler yanlarına kezbanları toplamış. Sokağın köşesini işgal ediyor. Siz de kendi halinizde işinize/okulunuza/ekmek almaya falan gidiyorsunuz fesinizin Püskülünü sallaya sallaya.
Sonra bu kekolardan biri kezbanlara hava atmak için "boh şimdi nö yabacam" deyip itinin taşmasını bırakıp yanınıza pet şişe atıyor. it birden koşmaya başlıyor.
Kulağınıza köpeğin her hareketinde yere çarpıp kulakları sağır eden bir ses çıkaran zincir sesi geldiği gibi başınızın belada olduğunu anlıyorsunuz. (bkz: Başım belada)
Şöyle bir dönüyorsunuz sesin kaynağına doğru. Gözünüz önce ite ilişiyor. Sonra arkada katıla katıla gülen Apaçi ve kezbanlara. Kalbiniz deli gibi atıyor. Ama sakinliğinizi koruyorsunuz. Zira biraz sonra ortamın efendisi olacaksınız biliyorsunuz.
Hemen elinizi belinize götürüp 14'lüyü çıkarıyorsunuz. Silahı doğrultmadan evvel sol elinizle mekanızmayı şöyle bir kavrıyorsunuz.
Şik şak!
Şöyle bir bakıyorsunuz ite.
Bam!
Bam!
Apaçilerin sesi kesiliyor. Uçuşan güvercin sesleri herkesi susturuyor.
Yanına gidiyorsunuz can çekişen itin. Size bakıyor.
Bam!
Olay yerinden ağır adımlarla uzaklaşıyorsunuz. Muzaffer bir komutan edasıyla.
