en iyi bildiğimiz birine 3 paragraflık yer ayırdım.
izmit, bazıları Kocaeli diyor. alışamadık tabi, izmit.
öğle saatlerinde, şehir merkezi koca ağaçların korumasında tam bir sessizlik içerir.
köy kökenli, terbiyeli insanlar oraya ekmek parası için gelmiştir ve akşam evine gidip "izmit te falanca yerde çalışıyorum ve beni seviyorlar" diyebilmek için, etliye sütlüye karışmaz, arada arkadaş ve amirine sıcak espriler yapar.
işte o sıcaklık ve değer verme şehrin atmosferine yayılmıştır.
aynı saatlerde herhangi bir köyünde ise rüzgarlı bir sessizlik hakimdir. belki bi kaç horoz ve tavuğun sesiyle bi kaç karganın sesi.
bunu anlatamadım ama benzer şeylerdir.
bir de izmit geçiş güzergahı ya, boyuna kamyon geçer, yollarından. sabaha karşı sesleri güzeldir. önce ses, sana doğru yaklaşır sonra aynı sakinlikte uzaklaşır.
yani izmit te alaca karanlığın atmosferi lastik sesidir.
