kendimi bir nevi lanetlenmiş uğursuz hissettiğim ve bu nedenle heyecanını yaşayamadığım güzelim cânım maçtı oynandı yaşandı ve bitti. *
müsabakanın heyecanına ve uykusuzluğa, ayriyeten yorgunluğa daha fazla dayanamayacağımı anlayıp köşeme çekilmemle beşiktaşımız liverpool karşısında gol bulmuştu. *
ardından tekrar gideyim dedim neme lazım gol yeriz sonra olan sinirlerime olacak deyip yine televizyon mahallinden uzaklaştım. derken ikinci yarı olmuş dakika 80 kusür falan bir de ne duyayım bo bo bo bo bo naraları. allah dedim bu ne güzel eşsiz bir an.
ta ki aradan bir iki dakika veya öyle bir zaman geçti derken liverpool un golü geldi, hay allah kahretsin diyerek tam da maçın o dayanılmaz zevkini yaşayayım derken yine kalplerimizin taşikardi nöbeti geçirirmişcesine atmaya başlaması kaçınılmaz oldu.
neyse ki sağ salim bitti ve gülen taraf beşiktaşımız oldu.
beşiktaşın fark yiyeceği düşünenlerin içinde patladığı maç oldu, tekrar helal olsun diyor kalan maçlarda da ulu yüce büyük yaratıcı ve bilimum süper akıl dolu beşiktaş taraftarına çok işler düşecektir.
