askerdeki devrecilik-tertipçilik meselesine döndü bu iş. kim ne derse desin 11. nesilller olmasa hâlâ ansiklopedik sözlük kıvamındaydı buralar. biz geldik de renk geldi, ruh geldi. *
hayat zaten yeterince yoruyor herkesi. şuraya girip iki geyik, iki makara yapıp çıkıyor ve kaldığımız yerden devam ediyoruz hayatımıza, sıkıntılarımıza. kimin ne zararı var bundan. ayrıca herkesin yazarlık kariyeri tek bir kişinin ellerinde olduğuna göre, (bkz: zall) bu kadar panik yapmaya gerek yok. uçurulması gerekenleri uçururlar. burada terbiyeli iyi aile çocuğu kıvamında takılmak diğer insanları sıkan bir şey. zaten bu rolden sıkıldığımız için, buraya gelip az-çok dağıtıyoruz ya.
