ifade olarak 16. Yüzyılda başlayıp 18. Yüzyılda tamamlanan bir dizi bilimsel ve felsefi gelişmenin özgünlüğünü ve çığır açıcı niteliğini vurgulamak için kullanılır.
Bu sürece damgasını vuran kopernik'in "gök kürelerinin döngüsü hareketi (1543)", isaac Newton'un "doğa felsefesinin matematik ilkeleri" gibi yayınlanmış kitaplar bu devrime zemin olmuştur.