türk olarak hoşumuza gidiyor tabii. emperyal fetih ruhumuz ve hayallerimiz canlanıyor fakat son tahlilde millet olarak ikiyüzlü bir anlayışa sahip olduğumuzu yansıtır.
hani "yurtta sulh, cihanda sulh"tü?
hani "türkiye cumhuriyeti olarak kimsenin toprağında gözümüz yok"tu?
eğri oturup doğru konuşalım. ya m.kemal'in musul ve kerkük'ü misak-ı milli hudutları dışına çıkarmasını kabul edip (bkz: mustafa kemal atatürk/@dalgaci) mevcut sınırlarımızla iktifa etmeyi öğreneceğiz, 780 küsur bin kilometrekarelik topraklarımız dışında kimsenin çakıl taşına göz dikmeyeceğiz, emperyal hayaller kurmayacağız, ve "yurtta sulh cihanda sulh" "ilke"siyle tutarlı ve orantılı davranışlar sergileyeceğiz; ya da emperyal iddialar taşıyan ve başkasının topraklarında gözü olan bir devlet olduğumuzu cihana ilan edeceğiz. bu ikinci durumda m.kemal atatürk'ün musul ve kerkük'ün "misak-ı milli" hudutlarının dışında kalmasına rıza göstermesini de onun başarısızlık hanesine yazacağız. "musul ve kerkük bizim hakkımızdır. onları alalım" diyen arkadaşlar,
gidin bunun hesabını o dönem lozan'da musul ve kerkük'ün mukadderatını ingilizlere terkeden 1923 türkiye'sinin idarecilerinden sorun. o fırsatınız kalmadı gerçi, en azından onların o dönem icraatlerini sorgulayın.
yok "m.kemal o dönem konjonktür gereği bırakmak zorunda kaldı" mı diyorsunuz, hala hak mı iddia ediyorsunuz? o zaman, "uluslararası anlaşmaların benim için hukuki bağlayıcılığı bir yere kadar ben emperyal hayallerimden vazgeçmem" diyorsanız elin yunan'ı da istanbul'a konstantinapol dediği zaman bozulmayacaksın. megalo idea'dan bashsettiği zaman şarlamayacaksın. suriye "hatay bizim hakkımız" dediği zaman gücenmeyeceksin. hatta "türkler anadolu'yu muvakkaten tavattun ettiler, behemehal tahliyesi elzemdir" diye yerinden yekinen haçlı evropalılara öfkelenmeyeceksin.
hülasa, azıcık delikanlı olacaksın. becerebilirsen.
