9.
-
--Bu bir çocukluk anımdı--
Şimdi çocukluğumu yaşadığım yerlerde yağmur mevsimidir, yağmurlar yağar...
Ne zaman yağmur yağsa ve bir gökkuşağı oluşsa , bir çocukluk anım aklıma gelir ve ben gökyüzüne bakıp gülümserim...
Çocukluk yıllarımı yaşıyordum arkadaşlarımla doyasıya... Yağmur yağıyordu ve bir süre sonra gökkuşağı ortaya çıkmıştı.
Gökyüzünde renk renk oluşan bu güzelliğe , arkadaşlarımla beraber büyülenmiş çocuksu gözlerle bakıyorduk. O esnada
yanımızdan yaşlı bir amca geçiyordu. Gökkuşağını o da görmüştü. Bize bakıp gülümsedi, sonra çok önemli bir sır veriyormuş
gibi 'O gökkuşağının altından geçebilirseniz her hayaliniz , her dileğiniz gerçek olur dedi ve çekip gitti. Yaşlı adamın bir bildiği
olmalıydı. Acaba kendisi gökkuşağının altından geçebilmiş miydi? Bunu sormayı o an akıl edemedik. Ama biz söylediklerine
inanmıştık ve çılgınca bir yarışa başladık, gökkuşağının altından geçebilmek için. Öyle ya , her birimizin çocukluk hayalleri
hemencecik kolayca gerçekleşiverecekti.
Koştuk... Koştuk ama bir türlü gökkuşağının altından geçemedik. Zaten bir süre sonra da gökkuşağı kayboluverdi.
Geçemeyişimizin nedenini de gökkuşağının ortadan çabuk kaybolmasına yorumladık. Yoksa kendimize güveniyorduk ,
geçebilirdik...
Daha sonraları bunun mümkün olamayacağını anladık ... Ama biz, o gökkuşağının güzelliklerinden ilham alan hayallerimizi hep
içimizde yaşattık...
Şimdi düşünüyorum da ben ve arkadaşlarım , her birimiz ayrı ayrı yerlerde hayallerimizi gerçekleştirmek için içimizde
yaşattığımız gökkuşağının peşinden hâlâ koşuyoruz...
