Duygu yoğunlukları aklını köreltmesin, acizliğe düşme dostum yazarı.
Unutma, zaman geçer. Şu an aslında öldüğümüz zamanı yaşıyoruz.
Bu hiç olma hikayesine benzer.
Hiç olacağız en üst mertebe olarak.
Ha sonra ha şimdi ne farkeder ?
Güzel günler göreceğiz kardeşim, güneşli günler göreceğiz.
Bu yaşamda muhakkak ciğerlerimize dolan havanın tadını dahi aldığımız zamanlarımız olacak.
"Aradan yıllar geçti işte o günden beri
Ne zaman yolda bir han rastlasam irkilirim,
Çünkü sizde gizlenen dertleri ben bilirim.
Ey köyleri hududa bağlayan yaşlı yollar,
Dönmeyen yolculara ağlayan yaslı yollar!
Ey garip çizgilerle dolu han duvarları,
Ey hanların gönlümü sızlatan duvarları!.. "
