böyle bir dişten haberiniz olmadığında korkunç oluyur.
lan ağzımı açamıyorum. böyle bir dişten haberim yok o yaşa kadar, orada bir dişin çıktığını falan bilmiyorum, duymamışım da. çenede "küt küt" diye sesler çıkıyor falan, pek anlam veremiyorum. o zamanlar hala okuyorum diye peder bey'in ssk'sından faydalanıyorum. pedere diyorum "benim çene sizlere ömür babacuuum. bi götürsek şunu" falan. peder de sert adam, "sikmişim çeneni" gibi tatlı kelamlar etti. sonra, birileri "korkma, 20 yaş dişi o" dedi de, az sabır ettik, geçti gitti. lakin yine de kötü zamanlar geçirmeme sebep oldu. bir miktar anlatayım.
üniversitedeyken, kredi ve yurtlar kurumundaki 6 kişilik suitimize pasta alırdık sürekli. eser miktarda pastayı meme uçlarımıza sürer, deliler gibi sevişedururd... lan yok ne sevişmesi, kim bulmuş da biz şeyapalım! 3 güne bir, yeri gelir 4 güne bir yurda en yakın pastaneden sırasıyla biri gider, uzun, güzelim pastalardan alır gelirdi. büyük keyifti bizim için. pastayı 6 adet gün görmemiş erkek arasında pay eder, sonrasında da dağ adamları gibi pastayı yer, geğirip geğirip gülerdik. deli zamanlar işte! lan sonra, benim bu çene, bu lanet 20 yaş dişinden ötürü takılı kalınca, bu pasta partileri benim için ızdırap olmaya başladı. çünkü bu pastaları, çatal veyahut kaşıkla ile yemiyorduk. şöyle elimize alıp, sonrasında afedersiniz ağzımızı açabildiğimiz kadar açıp, içerisine duhül ediyorduk güzelim pasta parçasını. lakin, benim bu çene dediğim üzere -kaç kere dicem lan!- açılamadığından sebep, pasta heb çeneme, sexy burnuma, tontiş pempemsi yanaklarıma bulaşıyordu. durum içler acısı oluyordu. peki bunu gören ahali ne dese beğenirsiniz?!
- hoca hoca, pasta parası bulmuşsun lakin, afedersin bi zki de ağzına sokamıyon ama... demişler.
ahali, ahali değil, at ağızlı pezevenk milli takımı amunoğm. olmaz olsunlar!
yine de yedirmedim pastadan düşen payımı kimselere. anadolu çocuğuyuz olm biz, paramız kıymetli. çatal yoktu lakin, pastanın konulduğu karton vardı. sert kartonu kullanaraktan, pastayı karton ile ufak ufak alıyor, sonra da pastalı kartonu misler gibi emiyordum. böyle de pis bir insan olduğumu tüm eşe dosta duyurur, herkesi, özellikle de yazın bile yorgan ile yatanları, izci selamı ile selamlarım!
halen bu dişi çıkarmamış ve çıkaracağı zaman ne yapacağı hakkında çekinceleri olan varsa, sultangazi'deki ofisime gelirlerse, ilçedeki tüm münibüs şoförleri olarak kendilerine seve seve yardımcı oluruz.
not: açık adres, entry içerisinde gizlidir. 10 cm mesafeden gözler kısılarak bakılırsa farkedilecektir.
