hayatım boyunca hiç uyku felci yaşamamıştım. çok dalgasını geçtim, umursamadım genelde.
malum üniversite dönemi tek kişilik yatağınızda sevgilinize sarılıp uyumuşsunuz, ne olduğunu anlamadan sevgilinizi kendine getirmeye çalışırken buluyorsunuz kendinizi. ne oldu diye sorduğunuz da karabasan diyor. sürekli tekrarlanan hatta uykuların rutini haline geliyor bir süre sonra. sevdiceğiniz karabasan görüyor siz gayet rahat bir şekilde onu teselli edip uyutuyorsunuz, kendiniz de bir şey olmamış gibi uyumaya devam ediyorsununuz.
işin garip yönü bir gün tek başınıza yatarken karabasan denen hadisenin başınıza gelmesiyle başlıyor. aradan biraz zaman geçiyor sevgiliniz varken tekrarlanıyor aynı hadise. çok önemsenmeyen bir şey olarak hayatınızda var olmaya devam ediyor.
sonra ayrı şehirler, uzun mesafeler ilişkinin amına koyuyor derken ayrılıyorsunuz. hala karabasan göremeye devam ediyorusunuz ama çok kısa bir süre sonra geçiyor. ve hayatınızda bir daha karabasan diye bir şeyle karşılaşmıyorsunuz.
