Meşhur bir emsal:
Sen çoçuksun dedene diyorsun "beni sırtına al" deden seni sırtına alıp istediğin yere götürüyor. Ama dedenin de her şeyden haberi var. Eğer yaramazlık yapıp düşersen o senin suçun. Bu yüzden dedenden dayak bile yiyip azar işitebilirsin. Çünkü sen yaramazlık yaptın. Seni oraya getiren kader yani deden.
Neyse bu konuyu ülke yönetimine bağlarsak: siz nasılsabız öyle yönetilirsiniz. Evet biz hakkaniyetle yaşarsak her şey hakkaniyetle olacaktır. Ferdi olarak böyle bir şeyi yapmak bazılarını tatmin etmese de her şey fertte başlar. Fertten topluma, toplumdan devlete. Bugünkü çarpık ve çarpıtılmış anlayışlar ve suyu çıkmış sistemimiz bizim kaderimiz. Çünkü toplum yaramazlık yapan çoçuk misali rahat durmuyor. Yapılmaması gereken hukuksuzlukları ve suçları yapıyor veya normal görüyor.
