Özellikle kadının çocukluk yıllarını anlattığı mektupta kendimi bulduğum eser. Ve o şirret kadının ev sahibilik kompleksleri ve benim de gurbet elde yetişmem... Yemek olayı... Kadının sofrada lokma sayması... Kısaca kendimden çok şeyler bulduğum bir edebi eser. Insanlar gerçekten çok kötü olabiliyorlar. Gerçekten biz kötü yaratıklarız. Kimse suçlu değil ki biz kötü yaratıklarız. Hayatım boyunca zavallı bir insanı evladım kadar sevecek düZeye gelene kadar çalışacağım. En güçsüzün karşısında en güçlü olandan korktuğum gibi korkmak isteyeceğim. Bence iyi insan budur.
