ilk okul beşte nöbetçi iken ilk okul dörtlerin sınıfına girmiş idim.
Tam o sırada hoca "ilçe " nedir diye sordu.
Sınıf hareketlendi el kaldırıp "ben, ben, ben " diye.
Normalde köyden büyük şehirden küçük diyecektim diyemedim.
işkillendim amk hocasından.
Bildiğim şeyden şüphe ettim.
Haliyle söyleyemedim.
Sandım ki hoca başka bir şekilde öğretmiş.
Köyden büyük şehiren küçük desem rezil olurum sandım.
Neyse hoca sınıftan birine söz verdi .
Alagavat köyden büyük şehirden küçük demesin mi..
Bildiğim şeyi bilemeyerek bir de alt sınıflara rezil oldum.
Oysa ki okulun en başarılı öğrencisi bendim amk.
Hoca tanımıyordu beni.
Lanet olsun şüpheciliğe.
Utandım sıkıldım ve o zamandan beri bildiğim şeyi söylemekte tereddüt etmemeye çalışırım.
