ilkokul 3,4 olmalı, babam polis, evde boşta bi yerde mermiler görmüştüm, gidip aldım bir tanesini okula götürdüm, çocuklara gösteriyorum artistlik yapıyorum nasıl bir şey olduğunu inceliyoruz falan, sonra nasıl olduysa biri ötmüş, hoca geldi mermiyi istedi, ben şok, direk hüngür hüngür ağlamaya başladım annem babam okula mermi getirdiğimi duyarsa ben biterim diye düşünüyordum, hoca ver dedi illa, nası bi kafaysa hocaya 3. ya da 4. sınıfta vermeyeceğim diyebiliyormuşum o an öyle bir korku, vermeyeceğim deyip duruyordum, aldı en sonunda ben tüm ders moral bozuk kafamda binbir şey düşünerek okulu bitirdim, eve geldim annemlere de hiçbir şey anlatamadım, kendimi terörist gibi hissediyordum, sonra yakın bi zamanda veli toplantısı olduğunun haberini aldım altıma sıçtım korkudan falan, neyse fazla uzatmayacağım. finalde hiçbir şey olmadı, annem okula mermi götürmüşsün terörist köpek falan diye beni dövecek sanmıştım konuşması bile yapılmamıştı. öyle yani. çocuk olmak salak olmaya sebebiyet veriyor tabi.
