öncelikle: ilk kez şiir yazdığımı belirtmek isterim.
bu şiir bu gün sayısının 3.000 olduğu açıklanan, çinin katlettiği soydaşlarımıza duyulan üzüntüyle kaleme alınmıştır..
Ölmeden önce bir görebilsem ata yurdumu,
Topraklarında versem son soluğumu,
Bu kutlu sevdam getirecek olsa da sonumu,
inanıyorum !
Bir gün göreceğiz Turan'ın kurulduğunu.
Orta Asya'dan gelen,
Anadolu'da büyüyen bu şanlı ırkı,
Aydınlatacak bir gün kızıl elmanın ışığı.
Çinde ihtilal yapmadı mı içimizden kırkı ?
Böyle bir millete yüz çevirmek bize yaraşır mı ?
Canım, kanım, gardaşım kerküküm yalnız,
Uygurum her gün veriyor canını,
Gördükçe Karabağımda ermeni bayrağını,
Türk kanı damarda durmuyor.
inanıyorum !
Turan ülkesine doğacak güneşler yaklaşıyor.
Ey Türk ! sen ne çabuk unuttun ahıska'yı, kırım'ı ?
Peki hatırlayacak mısın 3 gün sonra Doğu Türkistan'ı ?
almış kahpe çin 3.000 türk'ün canını,
oluk oluk türk kanı akıtanlardan,
sanmayın ki sorulmayacak hesabı,
kandaşım ölürken avcunu sıvazlayana,
müstehaktır ölümün en acısı !
farzdır almak onun da canını !
Unutma, sen taşıyorsun Osman Batur'la aynı kanı,
Hatırla Nihal Atsız soydaşını,
Göremiyor musun tehlikenin yaklaştığını,
Turan'a varamadan elinden alacaklar köpek soyları,
1000 yıldır yaşadığın ana vatanını !
bastığın yeri tanı altında türktür yatan !
hiç kuşkun olmasın balkanlardan, asyadan,
bizimdir ilelebet bu vatan.
gör bak ağlar sabah akşam uygur, türkmen anan.
ister türkmenistan, ister kazakistan,
kırgızistan, özbekistan, azerbaycan..
tüm türkistan,
bizim tek bir dileğimiz vardır: turan !
