Ben ilk defa sözlük şu yaşımda biri ölsün istedim.
Bundan 4 sene önce dedem geldi bizim eve... Amcamın ani ve genç yaşta ölümü yüzünde 88 yaşında hayata küsmüstü... O soğuk bakışlarının ve hararetli konuşmalarını özlediğime şu an ben bile şaşırıyorum... Aslında çok tatlı adamdır ama ağzı bozuktur biraz... Yanlız kalmayı severdi eskiden şimdi ise yanlız kalamıyor...
Bu sene oğlu gibi gördüğü eniştem ve kızı halam aniden ard arda vefat etti... iyice kötüleşti zamanla konuşamaz oldu. yemez oldu... Haklıydıda... Ama onun yaşındayken çok sakıncalıydı bu durum...
Anneme kötü davranırdı ara sıra kızardım... Babama çok kızardı işten geç gelince...
Bir ay önce düştü... Kalça kemiği kırıldı ve artık yatalak... Düşme sebebi de ölüm orucu uygulaması kendi kendine...
Babam zaten babam değildi amcam öldüğünden sonra kırılmıştı bir kanadı abisi gitmişti... sonra birde üstüne halamla eniştem gelince sarsıldı... Artık kızgındı biraz hayata... Hayata ve bize... eskiden gülmek için yer arayan adam evde her gülüş sesi duyduğunda kızıyordu artık...
Dedem kalça kemiğini kırdıktan sonra bir hafta hastahanede kaldılar. Kalça kemiği 1 yılda anca kaynardı belki... Eve geldiklerinde dedemde babamda daha kızgındı... dedem artık sevincini ölüm korkusuyla, huzurunu kızgınlıkla karıştırır olmuştu... Nefret kusardı bazı günler mesela... Annem ve babam bu yüzden kavga edeli 5 gün oldu...
Ben dedemi çok severdim... Bizden farklıydı biraz aşırı Atatürkçüydü... Biz her oy vermeye gittiğimizde kızardı ev halkına...
Şimdi bu gece ben 1.50 de sözlükte kız başıma yazı yazıyorum...
Dedem arka odada çığlık çığlığa çünkü...
Yine öldüğünü ve babamın ona bakmayacak kadar kötü biri olduğunu söylüyor...
Nefessiz gibi daha bir...
Hemşiresine bile kızdı bu gün... Arada hüngür hüngür ağlıyor... Bazen demans geçirip çook önce ölen babannemin adını sayıklıyor... Ne kadar mutlu demans geçirince hayal dünyasında eskiye dönüp arkaşlarıyla okey bile oynuyor...
Yine çığlık attı...
Ölsünde eziyet çekmesin diyorum içimden ilk sonra ne ruhsuz oldun diyorum... Babam daha dağılır o ölünce elinde kimsesi kalmaz çünkü...
Ben babamı ağlarken hiç görmedim sözlük her an görebilirim ama...
Ağır omzundaki yük fazladan...
evden kaçtığım ve tüm gün sokakta dolaştığım günler oluyor... Dedemin hali gerçekten ibretlik çünkü...
Ölüm benim yan odamda çığlık atıyor...
Acı benim odamın yan duvarında lanet okuyor...
Ve pişmanlık benim yanı başımda ağlıyor saatlerce...
Kitaplara gömüldüm yine...
Babam zaten kızgın kızıyor her birimize...
Aslında bize değil güçsüzlüğüne kızgınlığı...
Keşke yardım edebilsem her birine...
Keşke uyusam...
Uyuyabilmek önemli sözlük...
Hele 15 yaşındaysanız çok daha önemli onu anladım...
