Bazı insanlar evrenin büyüklüğünü düşünmez. Çok övündükleri insan yaşamının, kainattaki bir toz zerresinden de küçük olduğunu anlamaz.
Bazı insanlar dünya düzenindeki devasa kurum ve olgular arasında kendilerine yer olmadığını da anlamaz.
Bazı insanların insan bedenine sahip olmaktan başka meziyeti yoktur. Düşünmez, üretmez, ifade etmez çünkü böyle bir yetileri yoktur.
işte böylesi 'varken yok olan' insanlar illa bir dal arar. Bir totem, bir put arar. Bulabilirse ona tapar zira tek aidiyeti odur.
Yoksunluğun ve yitirilmişliğin şahika noktasıdır bu insanların durumu.
Sonra karşılarına bir olgu çıkar. Kanuna rağmen kanundışı, insana rağmen düzen dışı, kurallara rağmen saygı-nezaket-vasıf dışı. işte tapınacak bir put bulmuştur kendisine.
Putun umrunda bile değildir tapınan kişi çünkü sorgulamadan secde edecek milyonlarca 'vasıfsız' müridi vardır. Harcanmaya uygun, insan vasfına haiz olamamış, muhtemelen hayatın kariyer-ilişki-statü üçgeninde asla varolamayacak 'loser'...
işte böyleleri geçirir sırtına bir fenev forması, bir diktatörün peşine takılır, söylenen her yalana inanır ve rakiplerine karşı bir kompleks besler durur.
Yaşlanınca da bir çay ocağında duvarda asılı fenev posterine bakar ve elindeki tepsiyle servise çıkmadam önce "aslolan fenev yeğen" der sigaradan çatlamış sesiyle.
Hayatın anlamsız ve amaçsız insanlarıdır bunlar. Ciddiye almaya değmez.
