tam 10 dakikadır bu entryi yazıp yazıp siliyorum. nasıl başlamam gerektiğini bilemedim bir türlü. filmi izlemeden önce ne yorum ne özet okudum. hiçbir beklentim olmadan izledim. ilk 5-10 dk sıradan liseli gençlik filmlerinden sandım. ama film ilerledikçe sutter karakterine öyle bir bağlandım ki...
incinmekten ve incitmekten, sevmekten ve sevilmekten korkan herkesin mutlaka izlemesi gereken bir film olduğunu düşünüyorum.
filmde sinirimi bozan tek şey son sahneydi. sutter aimee'yi terminalde resmen terk ettikten sonra aimee'yi hiç arayıp sormuyor. sonra birden pılısını pırtısını toplayıp onun peşinden philadelphia'ya geliyor. böyle bir anda ne kadar sevsem de ben sutter'ı affetmezdim gibi geliyor. ama içimden de alt tarafı bir film aimee affetmiş olsun, evlenip at çiftliğinde mutlu mesut yaşlansınlar diyorum. kendi kendime bir türlü sonunu bağlayamıyorum.