türk-islam sentezini yalamış yutmuş büyüklerimizin kötü olduğunu aşılamaya çalıştıkları hareket mekanizması..
-sol elle yemek yenmez oğlum..
-neden..?
-günah..
-neden..?
-sen beni dinle günah işte..
-..
-sol elle yazma hem,sağ elini kullan..
-yapamıyorum..
-yaparsın sen..aslan oğlum..
çocukluğumu,sol elimi kullanmamı istemeyenlerin yaptırımlarını çözmeye çalışmaya ayırmıştım..ara sıra bisiklete binmişliğim oldu..hepsi o..
günah öyle büyük bir kavram olmuştu ki,şimdiki ahlak anlayışımı birazda o günlerde yaşadığım iç seslerime borçluyum galiba..
arabesk kültürünü,yani arap kültürünü bize ait bir kültürmüş gibi yaşayan büyüklerimiz olmuş hep yanıbaşımızda..dini vecibelerine sorgulamadan kayıtsız,şartsız itaat eden büyüklerimiz..anneanne,babaanne,dede gibi..onlarda büyüklerinden öyle görmüş diyelim..yanlış ya da eksik bilgiyi tartışabilecek kişiler değillerdi o zamanlar..bir tek rahmetli babam arkamda dururdu hatırladığım..yaz oğlum sol elinle yaz..
benim hikayemde solak olmak,muhalif olmak demekti..asi olmak demekti..sistemin eleştirtmediği,altını üstünü kurcalatmadığı çoğu yanlışın üstüne gitmek demekti..yara,kaşınıyorsa iyiydi..ve ben bunu daha dört yaşımda,kendi bildiğimi okumayla öğrendim..
