yan komşumuz.
hatta direk duvar komşumuz. komşumuzdu aslında. salon duvarlarımız bitişik.
"komşumuzdu" dedim çünkü dün itibariyle vefat etti. evet. yaklaşık altmış beşli yaşlarda emekli güzel bir abimizdi. saolsunlar gece vakti zehra teyzeyle yüksek sesli tatlı atışmaları hiç eksik olmazdı. artık böyle bir atışma söz konusu değil. öğle namazından sonra hasdal mezarlığına gömdük. yani nasıl söylesem böyle değişik bir şey. yakını vefat edenler bilirler. daha da komşumuz yani. hani öyle yakın akraba aile falan da değil. baya kötü hissettim kendimi ilk duyduğumda. insanın inanası gelmiyor. diyosun "olum ben daha sabah görüştüm". garip bir duygu. allah geride kalanlara sabırlar versin. volkan abiye özellikle eşi zehra teyzeye..çok zor bir durum. normalde iman noktasında çok eksiği vardı. hatta sofralarından içki eksik olmazdı. ya işte nüfus cüzdanında "müslüman" yazan müminlerdendi kendisi. ama ne olduysa oldu yaklaşık on yıl kadar önce bir anda içkiyi, kötü alışkanlıklarını bıraktı ve üstüne üstlük beş vakit camiye gitmek şeklinde namaz kılmaya başladı. sevinmekle birlikte çokta şaşırmıştık o zamanlar. hasılı emeklide olduğu için son zamanlarını camide geçirdi diyebilirim. volkan abi(oğlu) anlatıyor:
dün sabah namazına gitmek üzere kalkıp abdest almış. bir tıkırtı duyduk diyor ama önemsemedik babam namaz için kalkmıştır nasıl olsa diye. meğer abdestini almış ve salona geçmiş. koltuğa oturmuş ani bir kalp krizi ve sessizce oturduğu koltuktan yere yığılmış.
volkan abinin duyduğu tıkırtı o olsa gerek. sabahleyin zehra teyze yerde eşinin cansız bedenini görüyor ve devamını tahmin edersiniz.
bir eş için ne kadar acı bir manzara, ne kadar zor bir durum en az o kadar çaresiz bir durum.
tekrardan allah ailesine sabırlar versin. inşallah bu dünyada yaptığı güzel ameller, ibadetler hesap zamanı günahlarına kefaret olur. ne güzel abdestini alıp huzura varmış. belkide bir müslümanın isteyebileceği en güzel ölüm şekli.
allah rahmet etsin sana adnan abi. mağfiret etsin, merhamet etsin.
