gerçek anlamda ilk sinema filmi karakteri taşıyan benim de rutin aralıklarla baştan sonra değil ama parça parça izlediğim griffith şaheseri. güneyin zenci korkusu, esasen kuzeylilerle kardeş olunduğu ama kölelerin sayısının artmasıyla ortaya çıkan problemin beyaz püriten hristiyanlık esası üzerine kurulmuş amerika ülküsüne zarar verdiği ana fikrine dayanır. çekim tarihinin 1915 olduğunu göz önüne aldığımızda bilhassa savaş sahneleri inanılmaz etkileyici. söylendiği gibi tüm zencileri yüzü siyaha boyanmış beyazlar oynamıyor. yarı yarıya zenci olduğu net bir şekilde açık figüranlar da var. zenciler ahmak, tutkulu, köylü kurnazı, güvenilmez, komik mimiklere sahip, hırslı yaratıklar olarak hicvediliyor. sonunda beyaz adamın kinini,dininin ve namusunun bekçisi olan ku klux klan ortaya çıkarak beyaz kızları ve bembeyaz medeniyeti, zencileşme ve melezleşme tehlikesinden kurtarıyor. gelecek seçimlerde oy vermek için evlerinden çıkmaya yeltenen kara derililer,karşılarında ak kukuletalı atlı klan üyelerini görüp, tırıs tırıs içeri giriyorlar. isa'nın krallığında yeryüzü cennetinde sonsuza kadar mutlu yaşanıyor. amen.
