elle tutulur tek bir çözüm önerisi olmayanların, 25 senedir topla tüfekle girişilen mücadelede bir santim mesafe alamadığmızı gördükleri halde operasyooon diye haykıranların, sokaklarda ve hatta statlarda "şehitler ölmez vatan bölünmez" diye bağırıp vatanı müdafada çığır açtıklarını sananların, ışıkları açıp kapayarak sadece ve sadece gönüllerini ferahlatanların, hamasi işlerle, eylemlerle, sözlerle, vaatlerle kaybedilen bunca seneden sonra hala akıllanmayanların, en nihayetinde çözüme katkı sağlayacak bir fikre sahip olmayanların çağrısıdır.
bir sosyal rahatsızlık vakası türlü yollarla kınanabilir evet. halk demokratik bir tepki metodu bulur ve bunu eyleme dökerek saf alır, derdini topluca haykırır. çünkü kalabağlığın sesi yüksek çıkar ve bir ihtimal sorumluların sorumlulukları hatırlatılır. ve susurluk örneğinde olduğu gibi halk tepkisini ve safını bu yolla belli edebilir.
lakin bu defa konu farklı. susurluk olayı hukuka intikal etmiş, ayyuka çıkmış mafyaöz ilişklilerin halk kitleleri üzerinde yarattğı infial, o vıcık vıcık mafya siyaset ilişkilerinin uyandırdığı rahatsızlık ve bunlara halkın verdiği tepki idi. lakin bugün ortada bulunan mevcut sorun sağduyulu bir şekilde üretilecek çözüm önerileri ile aşılabilecektir. 25 senedir sövdük yerimizde sayıyoruz, 25 senedir yürüdük, bayrak astık, milliyetçiliği gazladık yerimizde sayıyoruz. susurluk olayında üretilecek çözüm fikir vs yoktu. herşey açıktı, hukuk işleyecek failler cezalandırılacaktı. *. halkın doğrudan katılımını gerektirecek bir süreç olmadığı gibi, herhangi bir katılım yolu da yoktu. o sebeple ışıklar açılıp kapandı, hukukun adilce tecelli etmesine olan arzu dile getirildi.
olgular arası geçişi yaparken daha sağlıklı analizler yapmak gerek. oysa bu gün ipler tamamen halkın/halkların elinde. ışıkları açıp kapatmaktan başka yapacak çok şey var. elimiz kolumuz bağlı bir mahkeme kararı beklemekten, bir ayan beyan mevzunun adilce sonlanmasını arzu etmekten çok başka bu. sağduyu ile hamaset yapmadan halkların kardeş olduğunu, düşmanlığın bazı çıkar odakları ve para babaları tarafından bu topraklara salındığını bilerek şapkamızı önümüze koyarak düşünmemiz lazım. kürt meslesinin pkk ile alakası olmadığını, 25 senelik mazisi olan pkk'ya rağmen bu sorunun çok daha derin tarihsel kökenleri olduğunu, osmanlıya ve hatta ordan cumhuriyetin ilk yıllarına milli mücadele zamanına kadar uzanan uzun soluklu bir mesele olduğunu ve uzanımlarının cumhuriyetten sonra da devam ederek günümüze kadar geldiğini bilmek ve bunu yaratan dinamikler ve sistemli hatalar üzerine düşünmek gerek.
pkk'nın bir sonuç olduğunu bilmek gerek. pkk'nın bitirilmesinin yüzlerce yıllık kürt sorununa nokta falan koymayacağı belki bir virgülle uzun sürekli bir es verileceği ve fakat resmi tarih bir kenara koyulup süreç hakkkıyla analiz edilmeden yerimizde sayacağımızı bilmemiz gerek. bugün bir hukuksal süreç tartışılmıyor, bu gün bir saf alma zamanı değil. saflar belli. benim safım ne kürt, ne türk, ne ermeni, ne x tek bir kanın dahi akmaması. sizinde safınız kardeşilik, barış, huzur ise eğer sorunun geçmişine bakıp okuyup, inceleyip çözüm adına sağduylu adımlarla katkı sağlayabilirsiniz. yoksa sabaha kadar sövsek de 25 senedir olduğu gibi nice insanlarımızın cesetlerini dağda kurtlar kuşlar kemirmeye devam edecek.
