Konusuyla, replikleriyle, sonuyla ve soundtrackiyle etkileyici, hüzünlendirici bir film.
--spoiler--
Filmde her şey birbiriyle çok güzel bağlanmış havada bir şey kalmamış. Bir filmde en hoşuma giden şeydir bu. Yani kızın filmin sonunda mektubu okuyup okay demesini kast ediyorum. Ne yazık ki hayat her zaman böyle güzel sonlar yaZamıyor ama bu filmin sonu acı da olsa olmuş.
--spoiler--
Filmden akılda kalan bir kaç hoş şey ise Gus'ın sigara metaforu, Amsterdam'daki sahneler, ve Willem Dafoe.
Ergen filmi falan diye düşünmeyin. Bi film ergenleri anlatıyor ya da ergenler tarafından beğeniliyor diye ergen filmi değildir, ki bu filme bu yakıştırmayı yapmak haksızlık. Çünkü bu filmdeki iki aşık genç düşündükleri, konuştukları ve hissettikleri aşkla ergen sıfatının çok üstünde. belki de acı çektiğim için bana bu kadar manidar geldi bu film ama oturun izleyin ne kaybedersiniz?
