uzun zamandır bunu sorguluyorum insandaki kibir mutluluğuna bile engel, mani. sanırım kendini ucuza satmama hastalığı bizi bu hale getirdi, insan en güvendiğine bile bunu yapar! neden yapar hala anlamış değilim. fıtratı gereğimi böyle bilmiyorum ama artık egoları bir kenera bırakıp sevişme zamanı geldi diye düşünüyorum.
kibir mi dersiniz, bencillik mi dersiniz, ego mu dersiniz, pohpohçuluk mu derseniz ne derseniz deyin insan neden saf menfaatsiz olamıyor?
