üç beş 10 yıllık dünya hayatında, insanı koşulsuz, şartsız, adaksız, amaçsız seven, yolunu gözleyen, düştüğün çukurların dizlerinde açtığı yarayı saran, çayına şekerini atan, bıkmadan sana kahvaltı hazırlayan, ders çalışırken bir tabak cevizi kafan çalışsın diye önüne koyan, hayata tutunup vicdan sahibi olmanı sağlayan, 5 gün değil 5 yıl sesini duymasa yüzüne bakmasa sana olan özlemi bir nebze azalmayan, ne kadar methiye dizersen diz bir kelimeyle en iyi anlatılandır o.
