sanırım bu, beş yaşındaki ruh halim yada dünyanın o zamanlar benim için ifade ettiği şeyler. mikro bir hayatın oluyor, annen baban kesinlikle her şeyi biliyor ve seni asla yalnız bırakmazlar. yaptığın tüm doğrular aferinle yada sarılmalarla ödüllendiriliyor. yalnızlık diye bir duygu yok. daha ne olsun.
