iyice amacından sapan, ayağa düşen, yanlış kullanımı nedeniyle zaten kadın-erkek ilişkileri açısından içinde bulunulan kısır döngüye iyice saplanmamıza sebep olan kelime.
öncelikle bu kelimeye karşı uydurulan "kamil" kelimesi bir yaraya merhem olmuyor. erkeğin kezbanına da kezban diyebilirsiniz.
ayrıca köşeye sıkışan her kezban "zaten vermeyen her kız kezban" "bizi siz kezban yaptınız" saçmalıklarının arkasına sığınıyor.
bir kere "vermek" ne lan beynini siktiğimin dangalağı!
sizi biz değil bizzat anneniz kezban yaptı. "ataerkil" denen siktiriboktan kelimeyi kullanmayı bırakın artık, türkiye sapına kadar, dibine kadar anaerkil bir ülkedir. kadın cinayetlerinin artmış olması, bu tarz suçların cezasız kalıyor olması bu gerçeği değiştirmez. evde ailesine terör estiren dingilleri el altından kontrol eden de annesidir neticede. eğer ataerkil zihniyet varsa onu oluşturan, koruyan ve kuşaktan kuşağa aktaranlar kadınlardır.
gelelim kezbanlığa. kezbanlık erkeğe atfedilen "barzoluk" olgusunun biçim değiştirmiş halidir. kitap okumamak ve bununla gurur duymak, ciddi anlamda zaman kaybı olan filmlerin hayranı olmak, hayatı türk dizilerinden ibaret sanmak... erkekler de kadınlar da bu olumsuzluklara sahiptir ancak her zaman terazinin pembe, veet soğuk ağda bandı ve oje kokan tarafı ağır basmaktadır.
son olarak kezbanlık maddi durum ve eğitim düzeyinden tamamen bağımsız, kadınlar dışında erkeklerde de görülen ("ben erkeğim istediğimi yaparım ama kadın dediğin oturaklı olacak kardeşim" diyen bir arkadaşım vardı, neyse ki artık arkadaşım değil. yoksa vuracaktım zümzüğü suratına) bir hastalıktır. als gibi (şimdilik) bunun da tedavisi yoktur. bir kezbanı savuşturmak için kesinlikle taviz verici, hoşgörülü bir yapıya bürünmemelisiniz. anında siktiri çekmelisiniz.
