bugün türkiye'deki sayıları 12 artan ailedir. gurur verici olmakla birlikte, artmamasını temenni etmek gerekir.
Benim anlamadığım, medyada şehit ailelerinin, sürekli ağlayan sızlayan ve isyan eden insanlar olarak gösterilmesidir.
askerliğimi şehitlikte yapmış birisi olarak söylüyorum, benim gördüğüm hiç bir tanesi, bu şekilde davranmamaktadır. aksine, evlatlarının şehitliklerinden gurur duyan, içlerinde bu konuyla ilgili burukluk dahi olmayan insanlardır. gözlerinin içine baktığınızda, hüznün bir milimini dahi görmezsiniz, evlatlarının şehitliği onların gurur timsalidir. göğüslerini gererek yürürler, çünkü evlatlarının kanı, kendi kanları, bu vatanın toprağına işlemiştir. Bu toprakta yaşayanların yediğine, içtiğine nüfus etmiştir artık. bir evlat kaybetmişler, binlerce yeni evlat kazanmışlardır; çünkü onların kanı, binlerce, milyonlarca insanın damarlarında dolaşmaktadır artık.
bu tavrı gösterirler, medyada görüntülenenler de şehit ailesidir, elbette herkesin sakin selim şekilde hareket etmesi beklenemez, hem de evlatlarını kaybetmişken. ancak, şehit ailesi temsilinin, bu insanların yakarış görüntülerinden seçilmesi ayıptır, yüz karasıdır diye düşünüyorum.
